سیستم اعلام حریق آدرس پذیر آدرس پذیر و متعارف دو مدل از سیستم های رایج اعلام حریق هستند. این سیستم ها هرکدام ویژگی مخصوص به خود را دارند که در طراحی سیستم اعلام حریق باید مد نظر قرار بگیرند. سیستم های آدرس پذیر دارای قابلیت های بیشتری نسبت به سیستم های متعارف هستند، اما در مقابل قیمت بالاتری دارند. برای آشنایی بیشتر با ویژگی های هر یک از سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر و متعارف تا انتهای نوشته همراه ما باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این سیستم ها می توانید از استاندارد NFPA کد 72 استفاده کنید.
سیستم های اعلام حریق متعارف
سیستم های متعارف یا conventional جز اولین نوع سیستم های اعلام حریق می باشند. این سیستم ها پیچیدگی زیادی ندارند و به راحتی می توانید آنها را طراحی و راه اندازی نمایید. در این سیستم ها هریک از تجهیزات عمل مشخصی را انجام می دهند و از طریق سیم وضعیت خود را به کنترل پنل مرکزی اعلام حریق اطلاع می دهند. تغییر وضعیت در این تجهیزات عموما از طریق تغییر جریان در تجهیز صورت می گیرد. نوع و میزان تغییر جریان، نوع عمل در پنل را مشخص می کند.
در سیستم های اعلام حریق متعارف، فضای مختلف از طریق زون بندی از هم جدا می شوند. سپس تجهیزات مختلف اعلام حریق مانند دتکتور دود، دنکتور حرارنی، شستی و … در قسمت های مختلف زون ها جانمایی می شوند. با شناسایی حریق توسط هر کدام از تجهیزات در یک زون، حریق اعلام می شود.
در سیستم های متعارف لازم است تا هرنوع از تجهیزات به صورت جداگانه به پنل مرکزی کابل کشی شوند. به همین دلیل حجم کابل کشی در این نوع سیستم بسیار بالا است. تجهیزات این سیستم ها معمولا مکانیزم ساده ای دارند و به راحتی قابل تعمیر هستند. تجهیزات اعلام حریق کانونشنال قیمت بسیار مناسبی دارند.
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر
سیستم های آدرس پذیر که به عنوان سیستم های هوشمند نیز شناخته می شوند، نسل بعدی تجهیزات اعلام حریق هستند. در این سیستم ها هر یک از تجهیزات یک کد یا آدرس مشخص در سیستم دارند و بر اساس این کد با پنل در ارتباط هستند. در مدل های پیشرفته این سیستم یک میکرو پروسسور داخل هر تجهیز وجود دارد تا وجود حریق یا خطاهای کاذب را تشخیص دهد. در واقع این سیستم ها دقت بسیار بالایی دارند.
در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر یا addressable، تجهیزات نواحی مختلف نیاز به جداسازی ندارند. همانطور که گفتیم تجهیزات هرکدام کد مخصوص به خود را دارند و به این ترتیب مشخص می شوند. در واقع شما می توانید مشخص کنید که کدام تجهیز در محل فعال شده اند. در حالی که این موضوع در سیستم های متعارف امکان پذیر نیست. هم چنین تمامی تجهیزات را می توان روی یک رشته سیم یا همان لوپ مستقر کرد و نیاز به سیم کشی جداگانه برای هرکدام نیست.
همانطور که دیدید حجم کابل کشی در سیستم های آدرس پذیر بسیار کمتر است. هم چنین به دلیل آنالیز حریق در انواع دتکتورهای آدرس پذیر، این سیستم ها خطای کاذب کمتری دارند. سیستم های addressable برای فضاهای بزرگ بسیار مقرون به صرفه هستند. اگرچه تجهزات به طور کلی گران تر از تجهیزات متعارق هستند.
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر و متعارف؛ کدام بهتر است؟
پاسخ به این سوال نیاز به بررسی فضای مورد نظر دارد. همانطور که دیدید هر کدام از این سیستم ها ویژگی منحصر به خود را دارند که برای فضای خاص خود مناسب هستند. سیستم های متعارف در فضاهای کوچک توجیح پذیرتر هستند. چون قیمت تجهیزات و دتکتور اعلام حریق در آنها مناسب تر است و نیاز به کابل کشی زیادی هم ندارد.
اما در فضاهای بزرگ که حجم کابل کشی بالاست، بهتر است از سیستم اعلام حریق آدرس پذیر استفاده شود. هم چنین در محل هایی که گرد و غبار و امکان وجود خطای کاذب زیاد است، بهتر است از سیستم های هوشمند استفاده شود.
امیدواریم اطلاعات داده شده در مورد سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر و متعارف برای شما مفید واقع شده باشد. در واقع با شناخت بهتر هر کدام از این سیستم ها می توانید سیستم مدنظر خود را بهتر انتخاب کنید. در نظر داشته باشید سیستم اعلام حریقی مناسب است که علاوه بر عملکرد مناسب، از نطر اقتصادی نیز مقرون به صرفه باشد. در صورت نیاز به مشاوره و اطلاعات بیشتر می توانید از طریق راه های ارتباطی شرکت برسام با ما در ارتباط باشید.